Is de islam de ware religie van de mensheid, omdat deze wordt vereenzelvigd met de menselijke natuur (Koran 30.30)?

Nu, als het zo was, zou religie uit noodzaak voortkomen, en niet uit de vrijheid. Zij zou dus geen specifiek menselijke daad zijn. Als de mens noodzakelijk moslim is vanwege het enkele feit dat hij mens is, dan zijn ook atheïsten moslims.

Of religie haar etymologie nu in het Latijnse religare vindt, als datgene wat met God verbindt, of relegere, herlezen, dat van de intelligentie datgene maakt wat godsdienst onderscheidt van bijgeloof, geen van deze etymologieën kunnen worden gebruikt voor de islam, omdat de islam noch de mens met God verbindt – die te transcendent is om ooit iets gemeen te hebben met de ellendige wezens die wij zijn - noch nodigt de islam uit tot redeneren, "het werk van God in zichzelf te herlezen ", aldus de etymologie die door Cicero gegeven is, steeds op basis van de ontoegankelijkheid van het goddelijke mysterie. In de islam geldt, hoe meer je gelooft zonder te begrijpen, hoe puurder je geloof is! En zelfs als we Augustinus volgen die de etymologie relegere, herlezen, iets veranderd heeft, in re-eligere, ‘opnieuw verkiezen’ om naar religie te verwijzen als keuze, bekering, dan kan deze definitie niet meer op de islam toegepast worden, omdat in de islam de mens niet te bekeren of te kiezen heeft: Allah doet alles! 

”... Allah heeft u geschapen, u en wat u doet. (Koran 37.96; 28.68; 81,29); ”En uw Heer schept en kiest wat hij wil. De mensen hebben geen keus.” (Koran 28.68); ”Allah brengt wie Hij wil naar zijn paradijs en leidt naar de Hel wie hij wil” (Koran 4,88; 6,125; 7,179; 11,119; 13.33; 32.13; 35.8). ”Allah heeft de mensen voor de hel geschapen!” (Koran 7,179). De uitoefening van de vrijheid heeft in de islam geen zin: moslim zijn betekent slaaf zijn. Vandaar het beroemde islamitische fatalisme "Inshallah!

" “Maktub!" "Het staat geschreven!". Religie is voor de Koran onderwerping (Koran 2.128, 136; 3.20, 52, 64, 67, 84, 102; 10,90; 27,31). Moslim betekent onderworpene, slaaf. Per definitie heeft een slaaf geen betrekking, want hij is geen persoon, maar een ding, en hij heeft geen beschikking over zijn eigen wil. Hij hoeft dus niet kiezen voor wat dan ook, hetgeen maakt dat hij geen intelligentie nodig heeft om te herlezen, na te denken, zichzelf iets af te vragen, te zoeken ...

Als de heer Dalil Boubaker (erevoorzitter van de Franse Raad van Islamitische Eredienst en rector van de Grote Moskee van Parijs) het volgende leert: ”De islam is zowel een religie, een gemeenschap, een wet als een beschaving. [... en] het zijn niet alleen moslims die de vijf zuilen van de islam in praktijk brengen, maar allen die tot deze identiteitsgemeenschap behoren.” (Le Figaro Magazine, 29 juni, 2002) wat doet hij dan anders dan bevestigen dat de islam een totalitair project is dat wezenlijk politiek van aard is, waarbij ‘religie’ alleen dient om de natuurlijke religiositeit van de mens tevreden te stellen en te manipuleren? Door de afwijzing van vrijheid, door het heilig verklaren van slavernij, door het onderscheid tussen de natuurlijke en de bovennatuurlijke orde te vernietigen, door niet over een onbetwistbaar leergezag te beschikken, wat kan de islam anders aan de wereld brengen dan voortdurende oorlogen tussen groeperingen die beweren dat ze meer moslim zijn dan de anderen, dan chaos en sterilisatie van alle beschavingen die het hem lukt te veroveren? Hoe kan de naam van religie gegeven worden aan een systeem dat van nature gedoemd is om de mensheid te vernietigen in een universele en eeuwigdurende oorlog tegen alles wat niet moslim is (Jihad) ”Allah heeft hun personen gekocht voor de gelovigen en hun bezittingen om hun in ruil het Paradijs te geven. Zij vechten op de weg van Allah: zij doden en laten zich doden.” (Koran 9.111); ”Allah houdt van degenen die bereid zijn voor hem te doden.” ? (Koran 61,4)

Wat betreft de overtuiging dat mensen moslims zijn als gevolg van het oorspronkelijke verbond dat zij nog voor hun schepping zouden zijn aangegaan (Koran 7.172), dit heeft het voordeel dat het moslims in de normaliteit plaatst en van niet-moslims monsterlijke meinedigen maakt, die uitgeschakeld moeten worden (We zien dat Jean-Jacques Rousseau niets nieuws heeft bedacht met zijn sociaal contract ...), maar het verklaart niet hoe de mensen in staat waren iets aan te gaan (of wat dan ook te doen) alvorens ze zelfs maar bestonden ...

Terwijl de rechten van de mens inherent zijn aan de menselijke natuur en niet afhankelijk van het christelijk geloof (Antigone, vijf eeuwen voor Christus, wist dat al) heeft de menselijke persoon in de islam daarentegen alleen maar rechten als hij een moslim is, want ”De islam is een onderdeel van de natuur van de mens” (Koran 30.30). Zo bepaalt artikel 10 van de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens in de Islam, afgekondigd in 1990 in Cairo door de Organisatie van de Islamitische Conferentie: ”Islam is de natuurlijke religie van de mens”. Hetgeen inhoudt dat moslim-zijn niet voortvloeit uit een vrije daad en daarom niet echt menselijk is, maar ook dat het behoren bij of je bekeren tot een andere religie tegen de natuur ingaat, en derhalve wettig geschrapt moet worden. De islam kent geen “natuurwet": deelname van de menselijke rede aan de eeuwige goddelijke Wet, de kennis die het mogelijk maakt om bewust mee te werken, vrij en dus verantwoordelijk, met de prachtige ontwerpen van de Voorzienigheid. De enige wet waar de islam weet van heeft is de sharia, waarvan hij zegt dat hij universeel is, maar alleen voor moslims! Terwijl de natuurwet voor alle mensen gelijk is... Zo verduidelijkt dezelfde verklaring: ”De islamitische sharia is de enige bron van referentie om elk van de artikelen van deze verklaring te verklaren of te verhelderen”. (Art. 25), en de uitdrukking "in zoverre de Sharia niet anders beschikt" staat op het einde van de meeste artikels. Maar de sharia voert de wettelijke minderwaardigheid in van vrouwen, joden en christenen, van slavernij, polygamie, verstoting, pedo-criminaliteit, moord op afvalligen, etc. Als de voorheen christelijke naties op hun grondgebied afwijkingen, bijzondere regelingen en inrichtingen toelieten, geven ze dan blijk van verdraagzaamheid en menselijkheid, zoals ze zichzelf willen overtuigen, of bekrachtigen ze de ontkenning van de universele beginselen van de mensenrechten die ze beweren te verdedigen en te bevorderen? Mensenrechten die zijn ontsproten aan de christelijke cultuur, die zelf gebaseerd is op de liefde van de vleesgeworden God. Is het nodig daaraan te herinneren?