zaterdag 22 april 2023

Is de Bijbel vervalst? (Koran 2.59,75,79; 3.78; 4.46; 5.15,41)?


17 augustus 2020 | 2 - Over Openbaring, Leer, De Bijbel | 17

Nb. De getallen tussen haakjes (………) geven een citaat uit de Koran aan, waarbij het eerste getal, gevolgd door een punt, het Soera-nummer aangeeft, en het volgende het vers (bijv. 62,14). Wanneer het eerste getal wordt voorafgegaan door een lexicale afkorting, is het citaat afkomstig uit de Bijbel (bijv. Joh. 3,12), en wanneer het voorafgegaan wordt door een enkele hoofdletter, duidt het op een artikel uit een van de zesentwintig hoofdstukken van deze serie “Antwoorden aan moslims” (bijv. L 11).

- 1 Om de tegenstrijdigheden die zij in de Koran inbrengen te verwerpen en te rechtvaardigen dat zij hun toevlucht nemen tot een ander boek dan de Bijbel, beweren de moslims dat de joden en de christenen hun geschriften hebben vervalst. Maar moeten zij, om geloofwaardig te zijn, niet het origineel presenteren, om door vergelijking het verschil aan te tonen dat zij aan de kaak stellen?

- 2 En omdat joden en christenen de Bijbel vervalsten, moest Allah Mohammed sturen om dezelfde Openbaring terug te brengen die vandaag de dag de Koran zou zijn (2.41,101,213; 3.50; 4.47; 5.48; 6.92; 10.37,94). Maar als de Bijbel dezelfde was als de Koran, zou hij dan bijvoorbeeld de bestraffing van Abu Lahab hebben gemeld die door Mohammed was bevolen (111.1-5)?

- 3 De Bijbel eindigt met de vloek van de hel voor iedereen die een woord toevoegt of aftrekt. Dus welke christen zou die hebben willen vervalsen? Bovendien zegt de Koran niet dat de Bijbel is vervalst, maar dat sommigen (Talmoedische Joden) de betekenis ervan hebben verdraaid (2.75,79; 3.78; 4.46; 5.15,41). Bovendien, als "niemand de woorden van Allah kan veranderen (6:34,115; 18:27)", hoe zou de Bijbel dan vervalst kunnen zijn? En waarom dan de Koran?

vrijdag 7 januari 2022

Maria en de moslim die zich bekeerde

Don Octavio del Monaco was een welgesteld burger in het 17e eeuwse Napels. Zoals velen van zijn stand, had Don Octavio verschillende moslimslaven in zijn huishouden. Deze kinderen van de Islam waren verbaasd over de vriendelijkheid van hun "meester." Hij voedde en kleedde hen beter dan zij in hun geboorteland gewend waren geweest.

Zachtmoedige evangelisatie

Als tegenprestatie voerden Don Octavio’s slaven hun taken met toewijding uit, omdat Don Octavio hen niet overwerkte, maar hen taken opdroeg die in overeenstemming waren met hun waardigheid als kinderen van God. Als deze moslimslaven al reden tot klagen hadden, dan was het de geduldige en zachtmoedige volharding waarmee hun meester en zijn vrouw hen aanspoorden om hun valse godsdienst op te geven en katholiek te worden. Don Octavius ging zelfs zo ver dat hij de slaven uitnodigde om zich bij de familie in de kapel te vervoegen om samen met hen de enige ware God te aanbidden!

Tussenkomst van Onze Lieve Vrouwe

Ons verhaal van vandaag gaat over één jonge slaaf in het bijzonder. Zijn naam was Abel, zoals de gedode zoon van Adam en Eva. Hij voelde zich op een eigenaardige manier aangetrokken tot een lamp die brandde voor een beeltenis van de Heilige Maagd Maria. Abel kocht de olie die nodig was om de lamp te laten branden van zijn eigen schamele toelage. Terwijl hij deze nederige devotie beoefende, zei hij: "Ik hoop dat deze Vrouwe mij een grote gunst zal verlenen." Op een nacht verscheen de Heilige Maagd aan hem en zei hem dat hij christen moest worden. Eerst verzette de Turk zich. Maar in de verschijning legde zij haar hand op zijn schouder en zei tegen hem: "Verzet je niet langer, Abel, maar laat je dopen en laat je Jozef noemen", en gaf hem daarmee een naam die haar Onbevlekt Hart inderdaad zeer dierbaar was.

12 moslims worden gedoopt

Op 10 augustus 1648 was er veel blijdschap in de hemel, want op die dag bekeerden "Jozef" en elf andere moslims zich tot het christelijk geloof en werden gedoopt. Hun bekering kwam tot stand door de goedheid van Don Octavio en de bijzondere tussenkomst van de Moeder Gods. Ons verhaal eindigt hier niet. Zelfs toen deze zoon van haar veilig gedoopt was, bezocht Moeder Maria hem nog graag. Eens, na aan hem verschenen te zijn, stond ze op het punt te vertrekken. Maar de Moor greep haar mantel en zei: "O, Vrouwe, als ik vertwijfeld ben, bid ik u, dat ik u mag zien." Op een dag beloofde zij hem dit en toen Jozef zich vertwijfeld voelde, riep hij haar aan en Maria verscheen weer aan hem en zei: "Heb geduld", en hij werd getroost.

Opgetekend in de Glorie van Maria, door St. Alfons Maria de Liguori en eerder in het Engels gepubliceerd op americaneedsfatima.org

zaterdag 25 december 2021

Is de islam de ware religie omdat die na het christendom komt?

Welnu, Jezus heeft ons specifiek gewaarschuwd tegen de komst van valse profeten (Mt 24.4,11,24; 1 Cor 15,1; 2 Cor 11,4; 1,9 Gal, 4,28-31; 2 Pt 2,1-3; 1 Jo 2,22-27; 4.2-3; 2 Jo 7-11; Jud 18-19, Apoc 16.13, 19.20), en de Bijbel die ervan getuigt dateert van ruim voor de komst van Mohammed, zodat die er niet kan worden verdacht vervalst te zijn om de islam zwarte te maken… gedurende zes eeuwen leefde het christendom prima zonder islam ... bewijs dat het christendom de islam niet nodig heeft om te bestaan. Daarentegen kan de islam niet bestaan zonder het Christendom, aangezien zijn bestaansreden is de wereld te bevrijden van het christelijk geloof, die is voor hem de ultieme gruwel is (Koran 4.48). Net zoals de leugen slechts na de waarheid (Joh 14,6) kan komen, kwam de islam na het christendom.

Net zoals het christendom na het jodendom kwam, de islam kwam na het christendom. Maar in de tijd van Christus, verwachtte Israël de komst van de Messias (Gn 3:15; Dt 18:15; 2 S 7.1; Ps 20,7; Is 7,14, 49,6-7; Mich 4,14; Hos 2,20) van Hem, door wie de beloften van God vervuld zouden worden, waardoor het nieuwe en eeuwige Verbond zou worden bezegeld (55,3, 61,8, Jer 31,31-33; 32.40; Bar 2.35; Ez 11.19, 16.60, 34.25, 36,25-27; 37.26; Hos 2.20). En als het Joodse volk, in de persoon van zijn leiders, Hem niet herkend heeft in Jezus van Nazareth en belijdt nog altijd op Hem te wachten, waren de christenen, die in Jezus van Nazareth de Messias hebben ontvangen die beloofd is door de Hebreeuwse Geschriften (Gn 49,10; 2S 7,8-17, 5,1-4 Mi; Js 07:14) op niemand aan het wachten, toen Mohammed kwam, behalve dan op de terugkeer van Jezus voor het laatste Oordeel ... Daarom is, ondanks wat de moslims erover zeggen, de situatie van de christenen ten opzichte van moslims niet analoog aan die van de Joden ten opzichte van de christenen.

De islam zou kunnen worden beschouwd als een natuurlijke religie, omdat die een geheel van inzichten met betrekking tot God, tot diens eigenschappen bevat, tot de beginselen van goed en kwaad. Toch, als bepaalde waarheden kunnen worden verkregen met behulp van alleen het licht van de rede, is het duidelijk dat niemand kon weten wat God alleen wist en wat Hij ons over Zichzelf en zijn heilsplan heeft geopenbaard. Wat de islam onderscheidt van alle primitieve religies is dat hij, komend NA het christendom, de eerste universele godsdienst, zich daartegen keert, iets wat de primitieve religies uiteraard niet doen. Zij waren slechts de uitingen van de natuurlijke zoekresultaten naar God, aan wie het christendom het goede nieuws is komen brengen van de verwerkelijking van datgene dat ze van het mysterie van God en diens heilplan intuïtief en oprecht hadden begrepen. Kortom, de islam die NA Christus komt, is van nature een Antichrist, die Zijn goddelijkheid lastert, Zijn heilswerk vernietigt door de ontkenning van Zijn dood en opstanding, en die het verklaarde plan heeft de Kerk door zichzelf te vervangen (Koran 2.193). Dit is nog steeds te zien in de islamitische geloofsbelijdenis, de Shahada, die in plaats van een stelling te zijn zoals alle geloofsbelijdenissen, een ontkenning is, een ontkenning van het christelijk geloof: "Ik getuig dat er geen God dan Allah [dat wil zeggen, "Niet de Heilige Drie-eenheid, boven wie ik Allah verkies, hoewel ik hem niet ken! » (Koran 2.255, 20.110; 112,2)!] en Mohammed is de boodschapper van Allah [dat wil zeggen, "Nee tegen Jezus Christus, Zoon van God, Verlosser van de mensen, boven wie ik Mohammed verkies, het volmaakte model voor een bende schurken!"].

Begrepen dient te worden dat Christus de wand van haat heeft gesloopt die Joden en niet-Joden (Ef 2,14-16) scheidde, daarmee het Verbond met Abraham openend waaraan Hij zijn definitieve, universele en volkomen voltooiing heeft gegeven, en dat de islam, daarna gekomen, deze muur van haat in de mensheid opnieuw optrekt door de mensen te scheiden in moslims en niet-moslims ”Tussen ons en jullie is vijandschap voor altijd, totdat jullie moslims zijn!” (Koran 60,4). Wie anders kan NA Christus komen dan de Antichrist?

Een andere manier - aangeraden door Jezus – om de islam te beoordelen, is door de kwaliteit van zijn vruchten te beoordelen. Wel, of het nu het stellen van de ontologische inferioriteit van vrouwen en niet-moslims is, en dus de legalisatie van de slavernij, van polygamie, van verstoting, van pedocriminaliteit, tot aan de heiliging van de haat en het geweld, al zijn vruchten zijn slecht ... het oordeel van de kerkvaders en Dokters van de kerk is unaniem en zeer goed samengevat door onze grote Bossuet ”Deze monsterlijke religie heeft als enige rede haar onwetendheid, als enige overtuigingskracht haar geweld en tirannie, als enige wonder zijn wapenen zijn, die de wereld doen schudden en met geweld het rijk van Satan in het hele universum herstellen” (Eulogie van St. Peter Nolasco (Onze Lieve-Vrouw van Barmhartigheid) Parijs, 1665/01/29).

Om de islam goed te beoordelen, moet je oppassen op diens naam nooit het goede te zetten dat sommige moslims doen, die dat nooit dankzij de islam doen, maar altijd ondanks de islam, en in het kader van de menselijke natuur, die door God goed is geschapen. God houdt van alle mensen en laat zijn zon opgaan over de goeden en de kwaden, en laat het regenen over rechtvaardigen en onrechtvaardigen, zo geeft Hij ook aan moslims zoals aan anderen deugden en menselijke kwaliteiten, ongeacht hun toebehoren aan de islam. Het onvermogen om dit onderscheid door te krijgen leidt tot het samen met alle nuttige idioten herhalen van: "Niet over een kam scheren!", "Dat is de islam niet!".

Moslims betogen tegen de katholieke Kerk voor hun recht om "religie" erkend te zien, daarmee de pretentie brandmerkend dat zij "de enige ware religie” is (Dignitatis Humanae, No. 1). Hun ontkenning van de geschiedenis, en dus van de waarheid, brengt hen ertoe zich te verbeelden dat alle religies een gelijk recht hebben zich op te houden in de etalage van de consumptiemaatschappij, waar iedereen gelijkelijk kan kiezen voor de religie van zijn keuze. Waar we de vrijmetselarij, de religie van de seculiere republiek, de belangen zien dienen van het andere anti-christendom, de islam ... Dus uit naam van hun verschil weigeren ketters en scheurmakers om toe te treden tot de Gemeenschap van de universele Kerk, alsof katholiek zijn betekent te behoren tot een sekte zoals anderen. Dusdoende maken ze voor zichzelf het heilsplan van God krachteloos, die wil dat alle mensen onder de staf van één enkele herder (Jo 10:16) verenigd worden. Opstaan tegen de Kerk en haar leer uit naam van het recht op verschil, is juist het respect voor dit principe verwerpen, aangezien de Ene en Drievuldige God dat al aan het werk gezet heeft in en door de katholieke Kerk die in haar boezem alle mensen ontvangt, ongeacht hun legitieme verschillen ... Even zoals er slechts één God is, één Zaligmaker, één doop, één en hetzelfde geloof, is er ook slechts één ware religie, bron van heil voor heel de wereld. Door zich daartegen te verzetten, maakt de islam zich tot de vijand van de gehele wereld.

zondag 26 september 2021

Vijf rare feiten van de islam

De wereld van de islam is vol wondere zaken. Het nieuwe gratis islamboek van Cultuur onder Vuur neemt ze onder de loep. We hebben vijf treffende zaken uit Islam en de zelfmoord van Europa voor u hieronder op een rijtje gezet.

  • De Koran bevat tal van tegenstrijdigheden;
  • 164 koranverzen roepen op tot jihad;
  • Adolf Hitler bewonderde de ‘religie van de vrede’;
  • Theologie van de verkrachting;
  • Polygamie. Mohammed heeft een streepje voor.

1. De tegenstrijdige Koran

We beginnen met het meest voor de hand liggende. Want het raarste feit van de islam is de Koran zelf. Dit is namelijk een hoogst verwarrend ‘heilig’ boek, ook voor moslims. De uitleg ervan door ‘geleerden’ is daardoor een industrie op zich, waarvan de ‘universiteit’ van Al Azhar in Cairo het gezaghebbend centrum is. Op tal van punten spreekt de Koran zichzelf tegen, iets wat moslims erkennen. Dat roept vragen op. Hoe kan Allah, als die - zoals moslims geloven - de Koran woord voor woord gedicteerd zou hebben, de ene keer en de andere keer dat willen? Hieruit alleen al blijkt dat de wispelturige Allah niets gemeen heeft met de God van de Bijbel. De christelijke God is immers een redelijke en trouwe God, die niet anders kan dan aan Zichzelf gelijk blijven. Dit is een fundamenteel punt, dat paus Benedictus in 2006 vragenderwijs heeft aangeroerd in zijn Regensburger rede. Als antwoord executeerden moslims in Somalië een bejaarde non en in Irak ontvoerden en onthoofdden zij een priester. Wereldwijd vielen zij kerken aan.

Verschillende bronnen

Hoe dan ook, voor niet-moslims hebben deze tegenstrijdigheden in de Koran een voor de hand liggende verklaring: zij zijn het gevolg van het feit dat het boek uit verschillende historische bronnen tot een onvolkomen eenheid is samengesteld. Er zijn zelfs inconsequenties in de tekst blijven hangen die – oeps! – het christendom bevestigen in plaats van ontkennen.

Maar tegenstrijdigheden in een ‘heilige’ tekst hebben ook zo hun voordelen. Daarmee kun je Allah verschillende dingen laten zeggen, net zoals het je uitkomt. Je kiest gewoon het vers dat op dat moment van pas komt. Voor moslims zelf is er een uitleg ontwikkeld waardoor het latere vers het eerdere opheft, maar dat weet de buitenwacht natuurlijk niet.

‘Verliezers’

Wil je als moslim dus zoete broodjes bakken bij andersgelovigen, dan citeer je vers 2:62 dat christen en joden die goede werken bedrijven “het loon van hun Heer” in het vooruitzicht stelt “en over hen is geen vrees”. Bovendien “Er is geen dwang in de godsdienst” (2:256), aldus – schijnbaar heel tolerant – de zelfverklaarde ‘godsdienst van de vrede’.

Het probleem is dat een soera verderop al te lezen staat: “Wie iets anders dan de islam tot godsdienst wenst, van hem zal niet aangenomen worden en hij behoort in het latere leven (het hiernamaals, red.) tot de verliezers”. De Koran verklaart christenen en joden dus letterlijk en figuurlijk tot losers.

Doodslag en slavernij

Daar blijft het echter niet bij. Zes hoofdstukken later beveelt de Koran: “Dood de ongelovigen waar gij hen aantreft en grijpt hen en belemmert hen en bezet elke uitkijkpost tegen hen.” Mocht dat nog niet duidelijk genoeg zijn, het 47e hoofdstuk in de Koran gebiedt de moslim “wanneer gij een ontmoeting hebt met hen die ongelovig zijn, houwt dan in op de nekken en wanneer gij onder hen een bloedbad hebt aangericht, bindt hen dan in de boeien”. Kortom: doodslag en slavernij voor ‘ongelovigen’ is hier het devies. Islamitische Staat doet dus niets meer dan dit in praktijk brengen.

2. ‘Religie van de vrede’: 164 jihadverzen

De islam wordt door zijn aanhangers graag als ‘religie van de vrede’ aangeprezen. Laten we daarvoor eerst eens naar zijn stichter Mohammed kijken. Een historicus rekent voor dat als we de historische bronnen mogen geloven, Mohammed in tien jaar tijd 8 grote veldslagen leverde, 18 overvallen uitvoerde en 38 andere militaire operaties plande, die anderen uitvoerden maar wel op zijn aanwijzingen. Met Mohammeds dood was het echter met het geweld niet afgelopen.

Na Mohammeds dood hebben zijn aanhangers de bevolkingen van 28 landen aangevallen en die veroverd.

- De eerste 240 jaar van de islam werden 11 van de eerste 32 kaliefs vermoord door medemoslims.

Dagelijks plegen moslims religieus geweld tegen hindoes, joden, boeddhisten, christenen en – niet te vergeten – medemoslims die niet recht genoeg in de leer zijn. Christenen worden vaak onthoofd. Kerken worden aangevallen met brandstichting en bomaanslagen.

Slavernij is geen probleem voor de islam. Het aantal slachtoffers van de Arabische slavenhandel door de eeuwen heen loopt dan ook in de tientallen miljoenen.

Volgens een onderzoeker zetten 164 verzen in de Koran aan tot jihad, dus tot geweld tegen andersdenkenden om hen te vermoorden, te onderdrukken dan wel tot ‘bekering’ te brengen.

3. Fanboy van de islam: Adolf Hitler

Adolf Hitler vond de islam een zéér aanbevelenswaardige religie. De Duitse dictator treurde twaalf eeuwen na dato nog over de uitslag van de grote slag bij Poitiers (734), toen Europeanen onder Karel Martel erin slaagde een veroveringszuchtig moslimleger in het zand te laten bijten en terug te jagen over de Pyreneeën. Niet dat Hitler veel op had met Arabieren, want als consequente antisemiet vond hij hen maar een inferieur ras. Dat neemt niet weg dat het islamiseringsproces dat ze meebrachten wat Hitler betreft zeer welkom was geweest. Dan had Europa namelijk een religie gehad die veel beter met het nazisme te verenigen was. “Het is onze pech geweest de verkeerde religie te hebben”, aldus de Führer. Lees meer hierover op pagina 104 van Islam en de zelfmoord van Europa.

4. Theologie van de verkrachting

De veroveringen van ISIS gaan gepaard met grootschalige verkrachting van ‘ongelovige’ vrouwen. Dit is echter geen aberratie in oorlogstijd, maar vanuit orthodox-islamitisch perspectief theologisch geheel verantwoord. Jazidi-meisjes vertellen zelfs dat de ISIS militanten eerst knielen en bidden alvorens tot verkrachting over te gaan en na afloop eveneens. Er bestaat bovendien islamitische jurisprudentie voor deze praktijken. De islam bevat een theologie van de verkrachting. De Koran bezigt namelijk menigmaal de uitdrukking ‘wat uw rechterhand bezit’, wat algemeen uitgelegd wordt als een eufemisme voor het (seksuele) bezit van slavinnen. Voor meer duidelijkheid legt fatwa no. 85061 uit dat Allah aan moslims kuisheid gebiedt, “behalve met hun vrouwen of gevangenen en slaven die hun rechterhanden bezitten, want dan zijn ze vrij van blaam.” Met andere woorden, met ongelovige, onderworpen vrouwen (en jongens) mogen moslims vrijelijk hun gang gaan.

5. Polygamie ‘plus’ voor Mohammed

Dat moslims meerdere vrouwen mogen hebben, is algemeen bekend. Tegelijk zit er een ook voor moslims zelf nogal gênant stukje biografie van de ‘profeet’ achter, waar naar het schijnt ook moslimgeleerden niet goed raad mee weten. Het lijkt allemaal nogal doorzichtig. Wat wil het geval? Mohammed liet nogal eens een wellustig oogje vallen op andere vrouwen dan die van hemzelf. Hoewel de Koran het aantal wettige echtgenotes beperkt tot vier per echtgenoot (maar die mag er daarnaast nog wel slavinnen en concubines op na houden), is er naderhand een uitzondering gemaakt voor Mohammed. Toen deze een oogje kreeg op de vrouw van zijn secretaris en aangenomen zoon Zayd, gunde Allah hem prompt een aanvullende openbaring: “O gij profeet, Wij hebben voor u geoorloofd verklaard uw echtgenoten…”, maar wel met de toevoeging “louter voor u alleen, met uitsluiting van de gelovigen.” De lievelingsvrouw van Mohammed, Aisha, zag de onverwachte concurrentie met lede ogen aan en zou volgens overlevering tegen Mohammed gezegd hebben dat Allah wel erg snel aan zijn verlangens tegemoet was gekomen.

Uiteindelijk zou Mohammed, gerechtvaardigd door dit welkome Koran-vers, het aantal van zijn echtgenotes uitbreiden tot elf. Gewone moslims moeten het nog altijd met hooguit vier doen.

zaterdag 11 september 2021

Is de islam de ware religie, omdat Allah dat heeft gezegd?

In tegenstelling tot de moslims die geen andere garantie voor de geloofwaardigheid van de islam hebben dan die ze aan de Koran willen geven, maar uiteindelijk aan hun islamgeleerden (Koran 9.31), ontlenen christenen de zekerheid van hun geloofsdaad uit het feit dat de christelijke openbaring is geen realiteit sui generis is, zoals alle bedrog dat is. De christelijke openbaring maakt onderdeel uit van de geschiedenis als vervulling van de belofte aan het Joodse volk, die aangekondigd is door de profeten. Niet-christelijke schrijvers getuigen ervan. Het wordt waargemaakt door de onvergelijkbare heiligheid van het leven en de leer van Jezus, door zijn wonderen, door zijn overeenstemming met de eisen van de rede, door de vruchten van heiligheid en liefde die sinds 2000 jaar door het christendom zijn voortgebracht.  God kan Zichzelf niet tegenspreken, maar als God in het Bloed van de Messias het eeuwige Verbond is komen bezegelen dat beloofd is door de Profeten (Gn 4.1-8 ; 37.12-36 ; Ps 34 ; 35.20 ; 38.40 ; 55.69 ; 88.142 ; Sg 2.18-20 ; 36.25-27 ; Is 9.1-6 ; 11.1-16 ; 24.6-9 ; 45.8 ; 50.5-7 ; 52.13 ; 53.12 ; 63.19 ; Jr 31.31 ; Ez 36.26 ; Za 12.10 ; 13.1), dan begrijpt men niet dat God vervolgens zou hebben gesproken om dat te ontkennen.

Omdat Allah bestaat, en hij één is, is hij dus de enige om te zijn, niemand anders dan hij bestaat... Allah onderhoudt dan ook met niemand betrekkingen. Hij is onpersoonlijk (Allah is overigens geen eigennaam). Het is niet voor niets dat het woord "persoon" niet in de taal van de Koran niet voorkomt, gekomen als die is om het geloof in de menswording van Jezus te ontkennen, het zichtbare Beeld van de onzichtbare God (Col 1:15). In de islam zijn er alleen individuen, maar geen personen. De afwijzing van de persoon, beeld van de persoonlijke God, drukt zich in de islam uit door een verbod op afbeelden en het tonen van het gezicht, spiegels van de ziel… Kan een dergelijke god bestaan ? De christelijke God is daarentegen in Zichzelf relaties: de Vader, de Zoon en de Heilige Geest zijn op zichzelf bestaande Relaties, afzonderlijk, maar zo met elkaar verbonden dat Zij tezamen één en dezelfde Goddelijk Wezen zijn, dat elk persoonlijk is. In het christendom is God één, omdat hij gemeenschap van personen is, familie, Drie-eenheid, Liefde, en omdat de liefde maakt dat zij die elkaar liefhebben één zijn. Alleen deze God, tegelijk van nature één en drievuldig in zijn personen is in staat aan de mensheid het beginsel van haar eenheid te geven met respect voor haar legitieme verschillen.

Waar komt het beginsel van het verschil zelf vandaan? Dat is een vraag die moslims niet kunnen beantwoorden. Want als de wereld het verschil insluit, betekent dit dat het principe van het verschil in God gelegen is. Maar de islamitische opvatting van de goddelijke eenheid staat het denken van het verschil in God in de weg. Bijgevolg kan de islam evenmin de schepping denken, als verschillend van God en samengesteld uit verschillen. Heel het verschil van beschaving tussen christendom en islam wordt hier in beginsel zichtbaar: de islam kan zich geen rekenschap geven van het verschil, kan het anders-zijn niet denken. Als Allah bestaat en uniek is, wat zou er dan anders kunnen zijn? Omdat God in Zichzelf eeuwige en vruchtbare dialoog van de liefde is, is er in Hem een plaats voor het verschil en anders-zijn. Dit houdt geen verdeeldheid in, maar sticht gemeenschap. (Er is geen woord in het Arabisch voor gemeenschap. Het woord Ummah, dat over het algemeen wordt gebruikt om het te vertalen, kan alleen maar verwijzen naar het samensmeltend bijeenkomen van gelovigen in een reducerende en standaardiserende anonimiteit).

Het verschil staat niet op de tweede plaats in het mysterie van God. Dat is zelfs constitutief voor zijn wezen, want elke goddelijke persoon, onderscheiden van de andere, is de enige en zelfde God ... die Zij allemaal tezamen zijn. Want voor God is zijn, Drie-eenheid zijn. De eenheid van Zijn Wezen is identiek aan de drie-eenheid van Zijn Personen. De theologische traditie definieert deze personen als even zovele zelfstandige Relaties. Zo is de Vader slechts Vader in relatie tot zijn Zoon. Afgezien van deze relatie, is Hij met Hem een en zelfde Wezen, eenzelfde Zelfstandigheid, eenzelfde Intelligentie, eenzelfde Eeuwigheid, eenzelfde Kracht. De Zoon is slechts Zoon in relatie tot de Vader. En de Geest is slechts de liefde van de Vader en de Zoon in relatie tot Hen beiden alsook tot Zijn enige en zelfde beginsel. Dit constitutieve verschil van het Goddelijk Wezen, spiegelt zich dit niet ook in de structuur van de Schepping, die noodzakelijkerwijs zijn stempel draagt?

Allah is niet alleen onkenbaar (Koran 6,50; 7,188; 11.31; 27.65), vanwege zijn absolute transcendentie, dat wil zeggen vanwege zijn enigheid in het zijn, zodat in hem geloven het aanvaarden betekent om evengoed al het tegenovergestelde te geloven, en dus om het even wat, vandaar de mogelijkheid in de islam om ook willekeur, absurditeit, onmenselijkheid te rechtvaardigen, maar Allah blijft nog steeds onkenbaar voor moslims omdat ze Jezus niet aanbidden – van Wie de oorspronkelijke Koran hun toch zei dat Hij het Woord van God is (Koran 4.171). Inderdaad, zoals Jezus zei: ”waar het hart vol van is, loopt de mond over” (Lc 6,45), door je woorden laat je je kennen. Als God gesproken heeft, is dat juist om Zichzelf te laten kennen (Jo 8,25). Jezus weigeren te aanvaarden voor wie Hij is, betekent jezelf de mogelijkheid ontnemen God ooit te kennen. ”Niemand komt tot de Vader dan door mij”. (Jo 18,37).

Het fundamentele concept van Europa is sinds het einde van de oudheid de zoektocht naar de waarheid geweest. Voor het christendom is dit de gemeenschappelijke maat tussen God en de mens, die absoluut is, maar toch kenbaar, zowel transcendent als immanent. Die heeft zich even levend en waar geopenbaard als Jezus het gezegd heeft: ”Ik ben de Waarheid” (Jo 14,6). Wat anders dan de incarnatie van God zou de waardigheid van de mens hebben kunnen onthullen, geschapen naar Gods beeld (Gn 1,26-27) en vrijgekocht door Hem voor een zo hoge prijs? Mensenrechten zijn niet bij toeval in het Westen geboren... Omdat God de waarheid is en omdat Hij Zich in Jezus heeft geopenbaard, daarom is het voor de mens mogelijk om de waarheid te kennen. Het idee van de waarheid houdt in dat de wereld geen illusie is, dat dingen kenbaar zijn. Zo werd de vrijheid om te denken en te bekritiseren erkend en gegrondvest in het Westen, en in het bijzonder dankzij het gewetensonderzoek in het sacrament van de biecht, en dus het onderzoek en de vooruitgang, maar ook dankzij het gevoel van verantwoordelijkheid, die men niet kan afschuiven op het noodlot of de tiran. Want de waarheid is een externe instantie die bindend is voor allen, de heerschappij van de willekeur is niet langer toegestaan. Democratie komt voort uit de erkenning van de onvervreemdbare waardigheid van ieder mens om de waarheid te kennen, en uit de gelijkheid van alle mensen voor God. Omdat de waarheid per definitie universeel is, is zich openstellen voor het universele het kenmerk van de christelijke beschaving. Deze opvatting van de waarheid als toegankelijk voor de menselijke rede wordt volledig verworpen door de islam voor wie Allah slechts gehoorzaamd kan worden, nooit gedacht. In het christendom kan God, die de Waarheid is, worden gedacht en gehoorzaamd, gehoorzaamd want bemind, bemind want gedacht… Hoe zou de islam, door gedachte en aanbidding onverzoenlijk te verklaren, dan geen afgoderij van de ene god zijn en een project van ontmenselijking?

We lezen in 9.30: ... ”Christenen zeggen: "De Messias is de zoon van God!" [...] Moge Allah hen vernietigen voor het zover afdwalen van de waarheid!” (Koran 9:30; cf. 63.4). Wie spreekt hier? Wie zegt: ”Moge Allah hen vernietigen!” ? Kan Allah spreken over zichzelf als over een ander? Als God is slechts één is, hoe kan hij zich dan splitsen? Het feit dat Allah zich splitst om over zichzelf te spreken als over een ander, toont aan dat, in tegenstelling tot wat de moslims willen geloven, Allah in staat is tot reflexiviteit, tot relatie met zichzelf, wat aantoont dat Allah relatie is, relatie met zichzelf, dat is de noodzakelijke basis erkennen voor het belijden van de drie-ene natuur van God ... Als God inderdaad relatie met Zichzelf is, is Hij dat van Zichzelf en in Zichzelf, dat wil zeggen dat Hij Drievuldigheid is. De woorden ”Moge Allah ze vernietigen!”! zouden dus paradoxaal, maar logischerwijs moslims ertoe moeten brengen de islam te verlaten, omdat de islam ontkent dat God relatie is, Drie-eenheid ... Dus de leugen kan niet volledig aan de waarheid voorbijgaan, en God gebruikt de Koran zelfs om de islam aan de kaak te stellen! Bovendien, hoe kun je werkelijk denken dat Allah de ware God is, aangezien ondanks alle inspanningen die de moslims daarvoor gedaan hebben, hij niet de christenen uitroeit van wie hij de uitroeiing zegt te wensen? Of Allah onoprecht is, of zelfs onmachtig, laat hij in beide gevallen niet zien dat hij niet de ware God, is, Hij, die noch onmachtig, noch leugenaar is? De woorden ”Moge Allah hen vernietigen!” kunnen die iets anders zijn dan afkomstig uit een geest vol haat jegens de christenen?

zaterdag 21 augustus 2021

Is de Islam de enige en pure monotheïstische godsdienst?

Het is echter duidelijk dat het christendom nooit opgehouden is de eenheid van God te bevestigen, zoals evenzeer blijkt uit zijn Geschriften (Mt 19,17; 23.9; Mk 12,29; Joh 5,44) als uit zijn credo, dat begint "ik geloof in één God." De bestaansreden die de islam naar voren brengt, en die het herstel van her geloof in de eenheid van God zou zijn, is dus vals. Aangezien de christelijke bevestiging van de eenheid van de goddelijke natuur niet tegengesteld is aan die van de Drie-eenheid van de personen, zou dat genoeg moeten zijn om de moslims tevreden te stellen die niets over God kunnen zeggen, behalve dat hij bestaat en één is. Aangezien God in Zichzelf onkenbaar voor hen is (Koran 6,50, 7,188, 11.31, 27.65), kunnen ze niet meer zeggen dat God een drie-eenheid is of dat hij dat niet is. Dat de christenen die de eenheid van God belijden niets zeggen dat ingaat tegen datgene wat heel de islam uitmaakt, zou voor moslims dus genoeg moeten zijn om op te houden met christenen te haten en het christelijke geloof af te wijzen.

Bovendien volstaat het feit dat de bevestiging van het bestaan en de eenheid van God, die heel de islamitische godskennis uitmaakt, voortvloeit uit de filosofie en niet uit de goddelijke openbaring, om aan de islam dus de titel van religie te ontzeggen.

Wie een kuil graaft voor een ander valt er zelf in: moslims zijn zelf de "polytheïsten" die ze christenen verwijten te zijn! Wat het islamitische geloof kenmerkt is het geloof in Mohammed (Koran 5,81)! Het geloof in een mens. Sterker nog, zonder Mohammed, is er geen Koran; zonder Koran, is er geen Allah; zonder Allah is er geen islam en zonder islam, is er geen Mohammed. De cirkel is rond: heel de islam is gebaseerd op het geloof in een mens, Mohammed!

Alles wat we zojuist hebben opgemerkt, leidt ertoe de islam niet als een religie te definiëren, maar als een sekte. Als we de Franse parlementaire commissie over sekten mogen geloven, is een sekte een "groep die erop gericht is door middel van psychologische destabilisatiemanoeuvres een onvoorwaardelijke trouw van hun volgelingen te verkrijgen, een vermindering van kritische zin, een breuk met algemeen geaccepteerde referenties (ethische, wetenschappelijke, maatschappelijke, educatieve), en die gevaren met zich meebrengt voor de individuele vrijheden, de gezondheid, het onderwijs en de democratische instellingen." Welnu, de Islam beantwoordt aan elk punt van deze definitie:

1. "Een groep die erop gericht is door middel van psychologische destabilisatiemanoeuvres een onvoorwaardelijke trouw van hun volgelingen te verkrijgen, een vermindering van kritische zin”. 

De islam maakt gebruik van Allah, die hij voorstelt als de enige ware God, maar ook als onkenbaar, om de zoektocht naar de waarheid en kritisch denken zinloos te maken, en als almachtig, tiranniek en wreed om totale onderwerping op te leggen. De islam is de religie van onderwerping aan Allah, aan Mohammed, maar vooral aan degenen die vandaag de dag in hun naam spreken (Koran 5.55) ... "Jullie zullen hen bestrijden tenzij ze de islam omarmen. Als jullie gehoorzamen, zal Allah zal jullie een fraaie beloning geven, maar als jullie je afwenden, zal Hij jullie straffen met een pijnlijke straf.” (Koran 48.16); "Hij is het Die Zijn boodschapper heeft gestuurd met leiding en de godsdienst der Waarheid [islam] om die te doen zegevieren boven alle godsdiensten.” (Koran 48,28) ... Aan deze vrees voor Allah wordt gelijktijdig die voor de hel toegevoegd. In laatste instantie is een moslim een moslim om niet naar de hel de gaan. In tegenstelling tot het christendom waar God ons van de hel komt redden (Lucas 19:10), is in de islam de hel de straf voor hen die zich niet hebben onderworpen aan de orde van Allah ...

2. "een breuk met de algemeen geaccepteerde referenties (ethische, wetenschappelijke, maatschappelijke, educatieve)." In feite, door alles onrein te verklaren wat niet islamitisch is, verhindert de islam dat moslims samenleven met niet-moslims. Dit is de reden waarom het vraagt uitzonderingsbehandelingen, bijzonder schoolonderwijs, aangepaste lesroosters, halal maaltijden, bidruimtes, sharia-rechtbanken (met name in Groot-Brittannië) enz., en laat zijn aanhangers zo leven in een getto, zowel mentaal als sociaal.  De afwezigheid van chronologie en de verwarring die eigen is aan de tekst van de Koran laat toe de geschiedenis uit te wissen om die te herschrijven ten gunste van het islamitisch revisionisme. Door de geschiedenis te vernietigen en dus herinnering en identiteit verhindert de islam de menselijke persoon de toegang tot zichzelf, die slechts geleidelijk laat vinden, en in betrekking tot de ware God, waarvan de openbaring zich noodzakelijk in en door de geschiedenis voltrekt.

3. "die gevaren met zich meebrengt voor de individuele vrijheden, de gezondheid, het onderwijs en de democratische instellingen."

Op het verlaten van de islam staat de dood (Koran 4,89; 8, 11-18). Alleen al deze Koranbepaling zou voldoende moeten zijn om de Koran buiten de wet te plaatsen, maar het ontbreekt ons aan de politieke verantwoordelijken die die deze naam waardig zijn. De ramadan en het halal slachten schaden zowel de individuele gezondheid als het collectief. Het islamitisch onderwijs bestaat er in wezen in de haat jegens niet-moslims in te voeren om zich van hen te onderscheiden. De sharia verzet zich tegen niet-islamitische instellingen, en in het bijzonder tegen de democratie, zoals erkend door het EVRM in 2003. Dit fragment uit de Islamitische Verklaring van Alija Izetbegovic, het staatshoofd van Bosnië en Herzegovina van 1990 tot 2000 is bijzonder veelzeggend: "Er kan geen vrede of co-existentie zijn tussen het islamitische geloof en niet-islamitische maatschappelijke en politieke instellingen. [...] De islamitische wedergeboorte kan niet beginnen zonder een religieuze revolutie, maar zij kan niet voortgezet en ten goede geleid worden zonder politieke revolutie. Onze eerste taak moet niet zijn om macht, maar om de mensen voor ons te winnen. [...] de steun die een islamitisch volk effectief aan een regime geeft is recht evenredig met het islamitische karakter van de laatste. [...] We moeten predikers zijn en vervolgens soldaten. [...] De islamitische beweging moet de macht te grijpen zodra zij moreel en getalsmatig voldoende in de gelegenheid is om de niet-islamitische regering omver te werpen." In tegenstelling tot het christendom, dat geen politiek project is, is de islam vanuit zichzelf een politiek project, een dat zich bovendien kenmerkt door de afwijzing van de ander, zoals zijn teksten en geschiedenis getuigen. De islam is een vijand van onze beschaving en het is de plicht van elke moslim om te werken aan zijn komst door de invoering van de sharia. Waarom weigeren onze vermeend politiek verantwoordelijken daarvan kennis te nemen?

zaterdag 7 augustus 2021

Bewijst de onnavolgbaarheid van de Koran de goddelijke oorsprong van de islam?

Koran 7,203; 10,37; 17,88; 19,73; 22,72; 34,43; 45,25; 46,7

Behalve dat Allah aanspraak maakt op de elementen van de schepping als even zovele duidelijke tekenen van de waarheid van de islam (Koran 10.5; 12,105; 13.2) presenteert hij - wat welke valse goden ook mogen beweren, de Koran als HET bewijs bij uitstek van de goddelijke oorsprong van de islam, "HET wonder" (Koran 7,203; 10.37; 17.88; 19.73; 22.72; 34.43; 45.25; 46.7), zozeer dat meerdere malen de niet-moslims worden uitgedaagd om een dergelijke tekst voort te brengen (Koran 11.13-14; 2,23; 10,38; 52,34). We moeten daarom begrijpen dat de legitimiteit van de islam gebaseerd op de vermeende onnavolgbaarheid van de Koran, het Woord van God dat boek is geworden... Dat is de reden waarom het aannemen van de uitdaging die Allah hier doet, de islam als een bedrog aanwijst … Dat is wat we gaan doen! Zo, zelfs zonder de ontelbare fouten van grammatica, syntaxis en stijl van de Koran aan te halen, of bijvoorbeeld de lezing van hoofdstuk 5 van het evangelie volgens Sint Mattheüs, volstaat voor het aannemen van Allah’s uitdaging te overwegen dat: 

In soera 72, precies genaamd "De djinns" (in de Koran zijn djinns half mens/half demonen, eigen aan de islamitische mythologie), zijn het djinns die spreken ... Als djinns in de Koran spreken, is de Koran dus niet enkel het woord van Allah, en daarmee is de uitdaging beantwoord die hij heeft toegeworpen met als doel de goddelijke oorsprong van de Koran te bewijzen door de onmogelijkheid om verzen te presenteren die met de zijne te vergelijken zijn (Koran 7,203; 10.37; 17.88; 19.7; 22.72; 34.43; 45.25; 46.7), ... en dat al zo lang! Dus is Allah schuldig bevonden aan liegen door middel van zijn eigen woord! En HET bewijs, aangeleverd door Allah zelf, van de goddelijke oorsprong, alsook de legitimiteit van de islam, bestaat dus niet! Hoe kun je dan blijven geloven in de islam en dus denken dat het een ware religie is?

Bovendien kijkt Allah wel uit om criteria te geven die het mogelijk zouden maken om te beoordelen of een werk met de Koran vergelijkbaar is of niet. Het zou dus tot niets dienen om met een werk aan te komen dat met de vermeende literaire en spirituele kwaliteiten van de Koran zou kunnen concurreren. Sterker nog, zonder criteria of regel, kan geen oordeel worden uitgesproken ...

Als de regels voor het oordeel niet worden gegeven, is de rechter evenmin benoemd. Wetende dat deze rechter geen moslim kan zijn, omdat men niet tegelijk rechter en partij kan zijn, welke rechter zijn moslims dan bereid te accepteren om te bepalen of de uitdaging van Allah wel of niet is beantwoord? Ten slotte is een meesterwerk op zich niet te imiteren, want het is altijd het werk van één auteur met een bepaalde gevoeligheid, een cultuur en zijn eigen natuurlijke talenten. Geen twee genieën zijn gelijk en navolging van hun werken kan alleen plagiaat zijn. Daarom kunnen we geen hiërarchie tussen hen tot stand brengen zonder gebruik te maken van willekeurige subjectiviteit. Christenen zouden net zo goed de stijl van de Bijbel onovertrefbaar kunnen noemen, Mormonen kunnen hetzelfde voor The Book of Mormons, de hindoes voor de Veda's, de taoïsten voor de Tao-Te-King, etc. Aangezien de legitimiteit van de islam gebaseerd is op een uitdaging, die regel noch rechter noch zin heeft, is het dan wel iets anders dan bluf?

Op dezelfde manier kunnen vele verzen niet het woord van Allah zijn... Wie spreekt er hier, Allah of Mohammed? "Vlucht dus naar Allah! Ik ben voor u, uit zijn naam, een duidelijke waarschuwer. (Koran 51.50) "? En hier "Hij heeft geen enkele deelgenoot. Dit is wat mij verordend is en ik ben de eerste der onderworpenen (Koran 6163) "; en hier "Zo is Allah, mijn Heer; in Hem stel ik mijn vertrouwen en tot Hem keer ik terug”. (Koran 42:10; zie ook 6.104, 114; 11.2; 16.63; 17.1; 19.68, 27.91,92; 51.23; 70.40; 75.1; 84, 16-18; 90.1; 91,1-7). Het bewijs wordt weer gegeven dat de Koran niet het woord van Allah is... maar van een mens. De islam die iets anders beweert is een bedrieger. Een bedrog dat in de bewoordingen van de Koran zelf moslims evengoed veroordeelt, omdat in deze verzen het onvermogen om onderscheid te maken tussen het woord van Allah en dat van Mohammed hen schuldig maakt aan veelgodenaanbidderij (Koran 4.116, 6.22, 9.31), de enige onvergeeflijke zonde (Koran 4,48) speciaal uitgevonden om de vereniging van God en mens in Jezus te veroordelen ...

Als de Koran het Woord van God is zoals in de Hemel (Koran 3,7; 13,39; 43,4; 85,21-22), en de taal dus Arabisch is (Koran 12.2; 20.113; 26.195), betekent dit dat Allah denkt en spreekt in het Arabisch. Dus van twee dingen één: ofwel spreekt Allah een menselijke taal, of de Arabieren spreken de taal van God. Nu, net als mensen niet de taal van de vissen spreken of vissen de taal van vogels, spreekt God de taal van God, niet de taal van de mensen. Elk levend wezen heeft zijn eigen taal. Als God dus denkt en spreekt in het Arabisch, is hij dan iets anders dan een Arabier? 

Anders gezegd: aangezien de Heilige Geest niet naar de moslims is gezonden, hebben zij dus geen andere bron voor het begrijpen van de Koran dan hun eigen menselijke intelligentie. Hoe zouden ze dan de taal van God kunnen begrijpen? Ofwel moslims - en alle Arabisch sprekenden! - zijn God (omdat je God moet zijn om Gods taal te spreken) of Allah is geen Arabier. Is er een andere oplossing?

Maar toch: Allah bevestigt dat hij als enige de interpretatie van de Koran kent (Koran 3.7) ... Maar als Allah de enige is die begrijpt wat hij zei, waarom spreekt hij dan? En als niemand de interpretatie van de Koran weet, waarom en hoe moet je die dan aanhalen? Alle imams en andere geleerden die beweren uit te leggen wat de Koran wil zeggen, zijn zij dan iets anders dan bedriegers, en de Koran een afgod die ze laten spreken?

zondag 1 augustus 2021

Is de islam superieur, omdat het chronologisch na het christendom komt?

Dit verklaarde de Hoge Raad van Egypte om de registratie te weigeren van de nieuwe religie op de identiteitskaart van een Egyptenaar, die zich bekeerd had tot het christendom: “Aangezien de monotheïstische godsdiensten”, aldus de Raad, “door God in chronologische volgorde zijn gestuurd, is het teruggaan van een recentere godsdienst naar een oudere zinloos" ...

a) We moeten de moslims echter zeggen dat niet alles wat later komt per se beter is. Decadentie, bederf, verval, ruïne komen altijd NA een periode van volmaaktheid, die zij aantasten. 

b) Als wat later is ook beter is, moeten moslims niet van Mohammed de volgelingen zijn, maar van Mirza Husayn Ali, die de Baha'i religie in 1863 heeft opgericht, of van Ahmed Mirza Ghulan die het ahmadisme in 1889 heeft gesticht, of een meer eigentijds iemand die ons evenmin zal nalaten te verzekeren dat God hem stuurt ...

c) door zich te legitimeren met het feit dat het na het christendom komt en daarom superieur is, ontkent de islam die vooruitgang echter gelijk weer, doordat hij terugkeert naar de situatie vóór het christendom, dat wil zeggen, zeggen onder de Joodse wet.

d) door te beweren niets anders te zijn dan wat het Christendom oorspronkelijk was, ontkent de Islam hun wezenlijke verschil, dat alleen de geschiedenis kan voortbrengen en verklaren.

e) De islam kent zichzelf de zending toe de mensheid naar zijn gouden tijd te voeren, wat  de prestatie van Mohammed zou zijn geweest in de zevende eeuw ... Maar heeft Mohammed ooit geluk op aarde gebracht? Hoe kunnen moslims denken dat ze het beter kunnen doen dan hij? Als de islam niet tot geluk heeft geleid, kan dat alleen maar zijn vanwege de ontrouw van moslims! Zo in de beklaagdenbank geplaatst en gemanipuleerd, zijn zij nu meer dan ooit verplicht hun meesters in de islam te volgen ... zich er niet van bewust dat ze dusdoende de veroordeling van de Koran verdienen die zich richt is op hen die van hun leraren hun goden maken (Koran 9.31) ...

f) Kortom, door de betekenis van de geschiedenis te ontkennen, vernietigt de islam het argument van de vermeende superioriteit door zijn komst na het christendom.

donderdag 22 juli 2021

Is de islam de ware religie van de mensheid, omdat deze wordt vereenzelvigd met de menselijke natuur (Koran 30.30)?

Nu, als het zo was, zou religie uit noodzaak voortkomen, en niet uit de vrijheid. Zij zou dus geen specifiek menselijke daad zijn. Als de mens noodzakelijk moslim is vanwege het enkele feit dat hij mens is, dan zijn ook atheïsten moslims.

Of religie haar etymologie nu in het Latijnse religare vindt, als datgene wat met God verbindt, of relegere, herlezen, dat van de intelligentie datgene maakt wat godsdienst onderscheidt van bijgeloof, geen van deze etymologieën kunnen worden gebruikt voor de islam, omdat de islam noch de mens met God verbindt – die te transcendent is om ooit iets gemeen te hebben met de ellendige wezens die wij zijn - noch nodigt de islam uit tot redeneren, "het werk van God in zichzelf te herlezen ", aldus de etymologie die door Cicero gegeven is, steeds op basis van de ontoegankelijkheid van het goddelijke mysterie. In de islam geldt, hoe meer je gelooft zonder te begrijpen, hoe puurder je geloof is! En zelfs als we Augustinus volgen die de etymologie relegere, herlezen, iets veranderd heeft, in re-eligere, ‘opnieuw verkiezen’ om naar religie te verwijzen als keuze, bekering, dan kan deze definitie niet meer op de islam toegepast worden, omdat in de islam de mens niet te bekeren of te kiezen heeft: Allah doet alles! 

”... Allah heeft u geschapen, u en wat u doet. (Koran 37.96; 28.68; 81,29); ”En uw Heer schept en kiest wat hij wil. De mensen hebben geen keus.” (Koran 28.68); ”Allah brengt wie Hij wil naar zijn paradijs en leidt naar de Hel wie hij wil” (Koran 4,88; 6,125; 7,179; 11,119; 13.33; 32.13; 35.8). ”Allah heeft de mensen voor de hel geschapen!” (Koran 7,179). De uitoefening van de vrijheid heeft in de islam geen zin: moslim zijn betekent slaaf zijn. Vandaar het beroemde islamitische fatalisme "Inshallah!

" “Maktub!" "Het staat geschreven!". Religie is voor de Koran onderwerping (Koran 2.128, 136; 3.20, 52, 64, 67, 84, 102; 10,90; 27,31). Moslim betekent onderworpene, slaaf. Per definitie heeft een slaaf geen betrekking, want hij is geen persoon, maar een ding, en hij heeft geen beschikking over zijn eigen wil. Hij hoeft dus niet kiezen voor wat dan ook, hetgeen maakt dat hij geen intelligentie nodig heeft om te herlezen, na te denken, zichzelf iets af te vragen, te zoeken ...

Als de heer Dalil Boubaker (erevoorzitter van de Franse Raad van Islamitische Eredienst en rector van de Grote Moskee van Parijs) het volgende leert: ”De islam is zowel een religie, een gemeenschap, een wet als een beschaving. [... en] het zijn niet alleen moslims die de vijf zuilen van de islam in praktijk brengen, maar allen die tot deze identiteitsgemeenschap behoren.” (Le Figaro Magazine, 29 juni, 2002) wat doet hij dan anders dan bevestigen dat de islam een totalitair project is dat wezenlijk politiek van aard is, waarbij ‘religie’ alleen dient om de natuurlijke religiositeit van de mens tevreden te stellen en te manipuleren? Door de afwijzing van vrijheid, door het heilig verklaren van slavernij, door het onderscheid tussen de natuurlijke en de bovennatuurlijke orde te vernietigen, door niet over een onbetwistbaar leergezag te beschikken, wat kan de islam anders aan de wereld brengen dan voortdurende oorlogen tussen groeperingen die beweren dat ze meer moslim zijn dan de anderen, dan chaos en sterilisatie van alle beschavingen die het hem lukt te veroveren? Hoe kan de naam van religie gegeven worden aan een systeem dat van nature gedoemd is om de mensheid te vernietigen in een universele en eeuwigdurende oorlog tegen alles wat niet moslim is (Jihad) ”Allah heeft hun personen gekocht voor de gelovigen en hun bezittingen om hun in ruil het Paradijs te geven. Zij vechten op de weg van Allah: zij doden en laten zich doden.” (Koran 9.111); ”Allah houdt van degenen die bereid zijn voor hem te doden.” ? (Koran 61,4)

Wat betreft de overtuiging dat mensen moslims zijn als gevolg van het oorspronkelijke verbond dat zij nog voor hun schepping zouden zijn aangegaan (Koran 7.172), dit heeft het voordeel dat het moslims in de normaliteit plaatst en van niet-moslims monsterlijke meinedigen maakt, die uitgeschakeld moeten worden (We zien dat Jean-Jacques Rousseau niets nieuws heeft bedacht met zijn sociaal contract ...), maar het verklaart niet hoe de mensen in staat waren iets aan te gaan (of wat dan ook te doen) alvorens ze zelfs maar bestonden ...

Terwijl de rechten van de mens inherent zijn aan de menselijke natuur en niet afhankelijk van het christelijk geloof (Antigone, vijf eeuwen voor Christus, wist dat al) heeft de menselijke persoon in de islam daarentegen alleen maar rechten als hij een moslim is, want ”De islam is een onderdeel van de natuur van de mens” (Koran 30.30). Zo bepaalt artikel 10 van de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens in de Islam, afgekondigd in 1990 in Cairo door de Organisatie van de Islamitische Conferentie: ”Islam is de natuurlijke religie van de mens”. Hetgeen inhoudt dat moslim-zijn niet voortvloeit uit een vrije daad en daarom niet echt menselijk is, maar ook dat het behoren bij of je bekeren tot een andere religie tegen de natuur ingaat, en derhalve wettig geschrapt moet worden. De islam kent geen “natuurwet": deelname van de menselijke rede aan de eeuwige goddelijke Wet, de kennis die het mogelijk maakt om bewust mee te werken, vrij en dus verantwoordelijk, met de prachtige ontwerpen van de Voorzienigheid. De enige wet waar de islam weet van heeft is de sharia, waarvan hij zegt dat hij universeel is, maar alleen voor moslims! Terwijl de natuurwet voor alle mensen gelijk is... Zo verduidelijkt dezelfde verklaring: ”De islamitische sharia is de enige bron van referentie om elk van de artikelen van deze verklaring te verklaren of te verhelderen”. (Art. 25), en de uitdrukking "in zoverre de Sharia niet anders beschikt" staat op het einde van de meeste artikels. Maar de sharia voert de wettelijke minderwaardigheid in van vrouwen, joden en christenen, van slavernij, polygamie, verstoting, pedo-criminaliteit, moord op afvalligen, etc. Als de voorheen christelijke naties op hun grondgebied afwijkingen, bijzondere regelingen en inrichtingen toelieten, geven ze dan blijk van verdraagzaamheid en menselijkheid, zoals ze zichzelf willen overtuigen, of bekrachtigen ze de ontkenning van de universele beginselen van de mensenrechten die ze beweren te verdedigen en te bevorderen? Mensenrechten die zijn ontsproten aan de christelijke cultuur, die zelf gebaseerd is op de liefde van de vleesgeworden God. Is het nodig daaraan te herinneren?